محیط بانان

معاون یگان حفاظت سازمان محیط زیست با بیان اینکه متخلفان این حوزه با حوزه های دیگر تفاوت اساسی دارد اظهار کرد: نیروهای محیط بان شبه نظامی محسوب می شوند. به دلیل گستردگی فعالیت محیط بانان، متخلفانی که برای صید و شکار در این مناطق هستند سلاح شکاری مجاز یا غیر مجاز حمل می کنند. وقتی با این افراد متخلف که گاهی با قید وثیقه های سنگین آزاد هستند برخورد می کنند درگیری رخ می دهد و چون این افراد مسلح هستند منجر به فوت طرفین می شود.

منوچهر فلاحی در گفت و گو با پایگاه خبری سفیران سبز گفت: سازمان محیط زیست مناطقی تحت عنوان مناطق چهارگانه دارد که شامل: پارک های ملی، آثار طبیعی ملی، مناطق حفاظت شده و پناه گاه حیات وحش است، که 282 منطقه می شود. در تمامی استان های کشور بسته به اینکه چه تعداد از این مناطق را داشته باشند، محیط بانان در آنجا حضور دارند. یعنی بطور کلی محیط بانان در سراسر کشور فعالیت می کنند.  شهرهایی که فاقد این مناطق هستند غالب فعالیت نیروها در مناطق شکار ممنوع و آزاد است. این مناطق تحت عنوان مناطق پشتوانه ای و شکار ممنوع هستند و شامل 200 منطقه است.

وی گفت: مساحت مناطق چهارگانه حدود 17میلیون و 800 هزار هکتار است و وسعت مناطق شکار ممنوع حدود 7میلیون هکتار است که جمعاً در 24 میلیون هکتار نیروهای محیط بان حضور فعال دارند. مضاف بر اینکه قانونی تحت عنوان ممنوعیت تیراندازی در عرض 7 کیلومتری نوار مرزی کشور داریم که نیروهای محیط بان حوزه شکار و صید در مواقع لزوم با متخلفان برخورد می کنند. بخش دیگری از فعالیت نیروهای ما در حوزه محیط انسانی و پایش صنایع است که در این زمینه هم نیروهای محیط بان می توانند ورود پیدا کنند و صنایعی که آلوده کننده هستند به آنها اخطار دهند و موضوع را پیگیری می کنند. علاوه بر این در نوار ساحلی شمالی و جنوبی کشور و در بخش دریایی نیز می توانند وارد عمل شوند.

فلاحی در مورد شرایط لازم برای ورود افراد به حوزه محیط بانی گفت: باید سلامت کامل جسمانی و مدرک تحصیلی را داشته باشند. زمانی که جذب می شوند چه بصورت استخدام پیمانی و چه بصورت رسمی، بسته به حوزه فعالیتشان از قبیل: محیط بان اسلحه دار، محیط بان راننده و محیط بان نگهبان، باید دوره های توجیهی بدو خدمت را بگذرانند.

وی افزود: کسانی که از طریق آزمون استخدامی سازمان جذب می شوند علاوه بر دوره هایی که تمام کارکنان میگذرانند یک سری دوره های تخصصی که مربوط به محیط بانی و محیط داری است را نیز باید طی کنند که به صورت دوره های مقدماتی یا دوره های تخصصی است. بعد از این دوره ها با توجه به اینکه در کدام منطقه انجام وظیفه می کنند، آموزشهای خاصی می بینند. مثلا اگر قرار باشد در مناطق آبی مستقر شوند، آموزشهایی مثل قایقرانی را فرا می گیرند.

وی ادامه داد: نیروهایی که از قبل جذب شده اند مشغول گذراندن دوره ها هستند. در چند سال اخیر نیروهایی که به تازگی جذب می شوند در بدو استخدام حتما باید دوره آموزشی اولیه را طی کنند و بعد به واحدها منتقل می شوند. بعد از ورود به واحد، دوره های آموزشی دیگری برای آنها در نظر گرفته می شود. ضمن اینکه قرار است سازمان محیط زیست دانشکده محیط بانی تاسیس کند، و از طریق آن آموزشهایی را فرا می گیرند که شامل آموزشهای تخصصی محیط زیست و آموزشهای انتظامی است و چون کار با سلاح را دارند اساتیدی که در این دوره ها آموزش می دهند از ناجا، سازمان حفاظت محیط زیست و دانشکده های محیط زیستی کشور هستند. این دوره ها مصوب است و گواهینامه صادر می شود.

معاون یگان حفاظت سازمان حفاظت محیط زیست در خصوص این کلاس ها گفت: دوره های اطفا حریق، تیراندازی، قانون به کارگیری سلاح، سلاح شناسی، استفاده از تجهیزات دفاعی مثل: شوکر، دستبند و افشانه، هم بصورت تئوری و هم عملی انجام می شوند. عملیات صحرایی مانند: زندگی در شرایط سخت هم از دیگر دوره های آموزشی است. در این کلاس ها آموزشها بصورت کلیات است و وقتی که به استان ها منتقل شدند برای اینکه بتوانند به وظایف قانونی خود عمل کنند از طرف دادستان هر استان نیز باید دوره هایی را طی کنند و به عنوان ضابط خاص معرفی می شوند و کارتی صادر می شود به عنوان مجوز ضابط خاص که در حوزه محیط زیست فعالیت خود را انجام دهند. در بخش سلاح هم چون از طرف مراجع نظامی مثل ناجا در میدان تیر، تیرادازی انجام می دهند، با توجه به نمره کسب شده و نمره کلاس تئوری، مجوزی برای حمل سلاح صادر می شود.

فلاحی در پایان گفت: با توجه به موارد گفته شده، در این زمینه آسیب شناسی انجا داده ایم از جمله: استفاده از جلیقه های ضد گلوله، سنسورهای اعلام حریق، دوربین های ثبت و ضبط لحظه درگیری که محیط بانان به آنها مجهز شده اند و در مراجع قضایی می توانند از آنها استفاده کنند و تاثیر بازدارندگی آن را اعمال کنند. سعی ما بر این است به سمتی پیش برویم که حضور فیزیکی نیروها را با استفاده از پهبادها، کوادکوپتر و دوربین های مدار بسته به حداقل برسانیم و امید داریم با همکاری بخش های نظامی و تجربیاتی که در سطح کشور وجود دارد در مباحث پایش مناطقمان، تحولات خاصی اتفاق بیفتد.